امامزاده ها
امامزاده ها
باید قبول کنیم که همه ی امامزاده ها امامزاده نیستند والبته که همه ی امامزاده ها هم گنج ندارند . به رسم احترام و ارزش نهادن به عقاید مردم و آیین داری آنها نباید بدون تحقیق و اطلاع از شجره نامه آن مکان اقدام به حفر ویا تخریب آنجا نمود چون در کشور ما امامزاده های بیشماری و در جاهای مختلفی قرار گرفته اند به همین خاطر تشخیص امامزاده های حقیقی از دروغی مشکل می باشد .
طبق آمار اداره اوقاف چهل در صد امامزاده ها فاقد شجره نامه هستند . به استناد این آمارها اقدام نمودن کور کورانه ریسک کردن می باشد . گاهی اوقات انسان کاری را شروع می کند تا به نتیجه ی مطلوب برسد خوب اگر این نتیجه ی مطلوب به پشیمانی و ندامت ختم بشود بهتر است آن کار را شروع نکنیم تا از کرده ی خویش پشیمان نشویم . امامزادهای دروغین که اکثراً توسط راهزنها و گردنه گیرها بوجود می آمدند و آنهم بخاطر اعتقادات مردم آن زمان به اماکن مذهبی و مقدس شمردن مزارها و دستبرد نزدن به آنها ، دزدان تاراجهای خود را در کنار چشمه ها وتک درختهای تنومند و یا بالای تپه ها خاک کرده و روی آن را بصورت امام زاده ها در آورده و یا با رنگهای سبز می پوشاندند و با خیال راحت دنبال کارخود می رفتند و هر زمانی که لازم باشد برمی گشتند و آن را برداشته و بمصرف می رساندند .
در بعضی مواقع راهزنان گرفتار حوادث و یا حمله لشکریان قرار می گرفتند و کشته ویا تار و مار می شدند و سرنوشت آن امامزاده به تاریخ می پیوست.
در بعضی موارد بانیان خیر امامزاده های حقیقی برای تعمیر و مرمت آن بقعه مقداری سکه در سردر و یا کنار مزار پنهان می کردند تا در مواقع ضروری از آن استفاده کنند.
